Saturday, April 17, 2010

რამდენს შეიძლება ნიშნავდეს..



ზოგმა ალბათ არც იცით რამდენს შეიძლება ნიშნავდეს თქვენი სახის გამომეტყველება :/ შეიძლება ყველამ კარგად იცით, უბრალოდ ეს მე დავიწყე მაგის ახლა გაცნობიერება.. სახის გამომეტყველებას რომ თავი დავანებოთ, ალბათ არც იცით რამდენს შეიძლება ნიშნავდეს თქვენი ღიმილი, თუნდაც სულ უცხო ადამიანისთვის. მოკლედ, რამდენჯერაც ქუჩაში გავდივარ სულ ვაკვირდები ადამიანებს სახეზე და ყველას რაღაცნაირი დაბოღმილი, მოწყენილი სახე აქვს, ზოგი საერთოდ ძაან გაბრაზებული იბღვირება და ა.შ..=| და ვფიქრობდი აქამდე: "მერე რა, ყველას თავისი პრობლემა აქვს", მაგრამ გამომრჩა ერთი მნიშვნელოვანი ნიუანსი, ანუ ის, რომ რაცარუნდა ცუდად იყო და ცუდი დღე გქონდეს ყოველთვის უნდა ეცადო, რომ გაიღიმო, სხვას გაუღიმო, თუნდაც საერთოდ არაფერს, იმიტომ, რომ ეს შენც გეხმარება და შეიძლება სხვასაც კი. არ ვფიქრობდი ადრე ასე და ქუჩაში ყველა გამვლელს, ვინც ჩამივლიდა რაღაც დაჯღანული სახით ვაყოლებდი თვალს. ხოდა, ერთ ჩვეულებრივ დღეს, ისევე დაჯღანული სახის გამომეტყველებით, ისევ დღის განრიგზე ფიქრით გართული ჩამოვბანცალდი ავტობუსიდან და გაჩერებაზე მოგროვილ ხალხს ისეთი მზერით მოვავლე თვალი გაკვირვებული იყურებოდა ყველა :/ ჩამოვედი ავტობუსიდან და მეორე გაჩერებისკენ მივდიოდი.. უცებ ვხედავ ვიღაც კაცი მიღიმის და აი მართლა ისე თბილად მიღიმის და თვალები ისე უბრწყინავს რომ თვალს ვეღარ ვწყვეტ და გამარჯობამეთქი ინსტინქტურად მივახალე და რაღაც ძალიან მხიარული შეგრძნებით წავედი სახლში და მთელი დღე გამყვა ის ღიმილი : ) ნუ რა განზრახვაც ან ფიქრიც არ უნდა ყოფილიყო ამ ღიმილის უკან მე მაინც გამილამაზა დღე და ჩემი რჩევა იქნება, რომ მაქსიმალურად ეცადეთ ცუდი ხასიათი კარგით გადაფაროთ და ქუჩაში გამვლელებსაც რომ გაუღიმოთ ხოლმე თბილად ამით არაფერი დაგიშავდებათ

Wednesday, March 24, 2010

Mah kitteh =3

რამდენი ხანია მაქვს ბლოგი და არ დამიპოსტავს ჩემ პატარა კნუტზე ^_^ მალე დიდი ვირი გახდება 28ში 8 ტვის ხდება <3.. რაც ერთმა კნუტმა სიცოცხლე თვითმკვლელობით დაასრულა და მე8ედან გადახტა, იმის მერე სულ მინდოდა მყოლოდა პატარა ცხოველი სახლში:/ ხოდა ერთხელაც დავიწყე შესაფერისი ვარიანტის ძებნა, მთელი ინტერნეტ სივრცე დავიპყარი, მაგრამ რაღაც არცერთი კატა არ მომეწონა, ზოგს კიდევ იმხელა ფასი ჰქონდა : ო ბოლოს, დიდი წვალების შემდეგ ვიპოვე ნორმალური განცხადება ^^ მისაღები ფასიც იყო და კნუტიც.. ცოტა შორს მომიწია წასვლა რო წამომეყვანა ჩემი პაწია, ვაკიდან თემქაზე გავედი და მგზავრობამ ისე დამღალა პისოს პირვანდელ პატრონთან კინაღამ ჩამეძინა. მერე ამ ქალმა გამოიყვანა სამი პატარა საყვარელი კნუტი და რომელიც გინდა აირჩიეო, ხოდა ისე დავიბენი, რომ დედას, დიდ კატას მოვკიდე ხელი :უსერ: და ეგრევე გამომგლიჯეს =დ.. ვუყურე ერთი ნახევარი საათი ამ კნუტებს და ბოლოს ერთი ყველაზე ბუთქუნდა და ზარმაცი ავარჩიე ^____^ ფული გადავიხადე და უკან ავტობუსით წამოვედი.. ჩემ პისოს ეშინოდა და გზაში სულ კნაოდა :< ტვინი წამიღო, ცუდადგამხადა.. ავტობუსშიც არ გაჩერებულა :/ მერე ძლივს ჩაეძინა და იმის იმედით რო სახლამდე ასე ჩუმად ვატარებდი გამეღიმა, მაგრამ ავტობუსმა ე.წ 'იამკაში' ჩაარტყა და იმხელაზე შევხტით ჰაერში კნუტმა 2ჯერ უფრო ხმამაღლა დაიწყო 'ყვირილი'.. :/  როგორც იქნა სახლამდე მოვაღწიე, მაგრამ არავინ არ დამხვდა და დავრჩით გარეთ, არადა 15 წუთში მათემატიკის მასწავლებელთან უნდა ავსულიყავი, ხოდა შევედით ცოტახნით მეზობელთან ^^ მერე მასწავლებელთანაც კნუტით ხელში ავედი, კიდევ კარგი არ გამომაგდო იმ ქალმა ^___^ მერე სახლში მქონდა ომები, მაგრამ ახლა უკვე 8 თვეა ერთად ვცხოვრობთ მე და ჩემი კნუტი :> სახელი რა ქვია არ ვიცი =ს ბებო ბუთას ეძახის, დედაჩემი გუნდას ^^ ჩემი ძმა ლურჯთავას, იმიტომ, რომ მელანი გადაესხა ერთხელ =დდ.. მეკიდევ ვერაერი რომ ვერ მოვიფიქრე იმიტომაც მივმართე Secrets–ს და ერთად დავარქვით ფისოს 'არაფერი' ^^ ეჰა არაფერის ვეძახით : > ძალიან საყვარელია, მაგრამ ჯერ კიდევ არ არის აცრილი :| მეკიდევ სულ მეზარება, რომ ვეტერინართან დავრეკო ^^ მოესწრება ადრე თუ გვიან მაგასაც <3

Saturday, February 13, 2010

რა გიწყობთ ხელს რომ.. O.x

თქვენი დღე წარმატებულად დასრულდეს?.. 

ჯერ ჩემ წარმატებულ დღეს აღვწერ =3
დღე რომ დასრულდეს, შესაბამისად ჯერ დასაწყისი უნდა ჰქონდეს O.o
ჰმმ.. პირველი რაც მჭირდება ძილია X.x იქამდე სანამ არ გამეღვიძება, აი გემრიელად რო გამოვიძინო. მერე რათქმაუნდა ძილის შემდეგ ყველაზე მნიშვნელოვანი ^_^ არავინ არ დამენახოს .. მარტოვიყო ^^ საუზმეზე cupcakes რომ მერე მთელი დღე დადებითად ვიყო განწყობილი ყველაFრის მიმართ ^^ არამგონია cupcakeებმა მიშველონ მაგაში მაგრამ მაინც =3 well.. მინდა თბილი წყლის გადავლება =ს რო თავი უპრო უკეთესად ვიგრძნო.. ბოლოს მინდა გაარეთ გასვლა ვინმესთან ერთად არა ოღონდ =^_^= მაარტო და სადმე მყუდრო ადგილას დაჯდომა, მინდა რომ არაFერმა შემიშალოს ხელი მაგ მომენტში პიქრისას :) კიდევ კარამელის ნაყინი მინდადა ბოლოს სახლში დაბრუნება, რამე უFრო useful რომ კავაკეთო და რამე გემრიელი შევჭამო =3 მერე კიდევ ძილი მინდა 2-3 საათით )) რომ გავიღვიძებ ისევ გარეთ მინდა გვიან, ოღონდ ეჰა ვინმესთან ერთად, რომ გავერთო.. და ბოლოს ძილისწინ ჩახუტება მინდა :> that's all

ხო .. რა გიწყობთ ხელს? O.x

                                 


Tuesday, February 2, 2010

DO NOT STARE!!! :/


ჰო სათაურიდან გამომდინარე მემგონი ხვდებით რაზეც არის ეს პოსტი :/
თუ ვერ ხვდებით გააგრძელეთ კითხვადა გაიგებთ..

მოკლედ, რახდება.. ზოგადად ვერ ვიტან ლიფტით მგზავრობას, იმიტომრომ დაახლოებით რაღაც დახურული სივრცის შიში მაქვს და თავს ცუდად ვგრძნობ 4 ხის კედელს შუა, რომელიც მოძრაობს, მითუმეტეს თუ ჩემთან ერთად კიდევ არის ვინმე იქ და სივრცეს უფრო მართმევს და მავიწროებს. ჰოდა რახდება დღეს, სახლიდან რომ გამოვედი ვიფიქრე ჩავალ ფეხითმეთქი, მაგრამ დამეზარა ჩარბენა და ბუზღუნით შევედი ლიფტში..:/ fuck my fame!! მაინცდამაინც მაშინ შემოვიდა 3 ჩემხელა ვიღაც ბიძია და თავისი ღიპით კუთხეში მომიქცია :< მე ჩავიხუთე და თან სხვა რაღაცებზე ვპიკრობდი, მაგრამ ამასობაში სანამ 14–ე სართულიდან ქვემოთ ჩავედით თვალი მოვკარი ამ ვიღაც ქარტველი გელას მზერას :/ რომელიც საშინლად მაკვირდებოდა და მათვალიერებდა, ყველფერი დამითვალიერა მემგონი =3 ხოდა არაფერი კაცო, ადამიანი გიყურებს უბრალოდ, შეიძლება გაიფიქროთ, მაგრამ არა მე!! იმის გარდა, რომ ლიფტში კინაღამ გამგუდა და გულიმიმდიოდა უკვე უფრო გამაღიზიანებლად მოიქცა.. ვერ ვიტან, მეზიზღება როცა მაკვირდებიან და მეც გაბრაზებულმა დაჟინებული მზერით ღიპზე დავაკვირდი და დავიჯღანე.. მერე ეგ არ ვაკმარე და ბუზღუნი დავიწყე რომ რაჯანდაბაა და ჰაერი არ მყოფნის უკვე..:| ბოლოს მიხვდა და ცოტა კარისკენ ჩაიჩოჩა, თან ყურებაც შეწყვითა და შედარებით დავმშვიდდი.. კარი რომ გაიღო ისე გამოვიქეცი იქიდან, 4 დიდ კიბეს სადარბაზოს წინ წამში გავცდი :| დაეს ყველაფერი არ არის! მერე გაჩერებაზე, თან დელისთან, უამრავი ხალხი და რატომღაც ყველა გიყურებს მოღუშული, დადებილებული სახით.. მე რო არავის ყურების სურვილი არ მაქვს დეგრადირებული ვარ? თუ რაარის? /:) anyway, DO NOT STARE PPL =3

Monday, February 1, 2010

Shit Happens.. -_- (ძველ)

wiნა ღამის თეთრად გათენების და 2 საათიანი ძილის შემდეგ თვალები საცოდავად დავაჭყიტე და ბოლო ხმაზე აყვირებულ ტელევიზორს ზიზღით შევხედე_ ნეტა არ არსებობდეს..
შემდეგ ტრუსებით მოტანტალე ბაბუაჩემს გავხედე, რომელიც დიდი ინტერესით ადევნებდა თვალს ’კოტიკოს რჩევებს’ და იმაზე ფირებში გართულმა, თუ როგორ მოვიკლა თავი ამ ყველაფრის შემდეგ :ს ისევ ძილი ვარჩიე, მაგრამ ვინ გაცადა?! O.o
სწორედ ამ დროს ტრუსებში გამოწყობილი ბაბუაჩემი დამატყდა თავს, მაგრამ სანამ ეგ მოხდებოდა მოვასწარი და საკვირვeლიტა მისითა ხმითა ამოვიკვნესე:
- რაარი ვერგავიგე დაყრუვდი თუ რა?
- აღარ უნდა გაიღვიძო?!
- მღვიძავს..
- [ნჯღრევა] არ ვიცი მე 5 წუთი [ ა? O.o ]
- ხელი გამიშვი მეძინება რა ბაბუ……მოკლედ, სანატრელი ბაბუკო როგორღაც მოვიშორე და ისევ ძილს მივუბრუნდი.
ბოლოს ძილი ბუნებრივმა მოთხოვნილებებმა დამიფრთხო  და მობუზული, აწითლებული ლოყებითა და გაბურძგნული თმით იმ მყუდრო ოთახისაკენ გავეშურე სადაც მშვიდად შევზლებდი ”ბუნების ძალის” დაშოშმინებას :ს… [მინდა აღვნიშნო, რომ შემდეგი სიტუაციისას პირღია ვიდექი :ს :/]
თითქმის გამოღვიძებულმა საპირფარეშოს კარი გამოვაღე და უნიტაზზე მდგარი ბაბუაჩემი ’დავაფიქსირე’, რომელსაც ”ზეცისაკენ” აღმარტული ჩაქუჩი უმშვენებდა ხელს ო_ო.. [ო.მ.გ]
ამ ყველაფრის შემხედვარემ პირი დავაღე და კარები ფრთხილად მივხურე.. შემდეგ ერთადერთ და განუმეორებელ ნეტარების წყაროს მივაშურე (ჰ)_(ჰ) ჩაის..
და ამ დროს სამზარეულოში ’წამოპლაკული’ დედაჩემი, ჩემი ჩაის ჭიქით შემომეგება .. [ ნეტავ რაზე ფიქრობენ მაინც და მაინც ჩემს ჭიქას რომ ეტაკებიან ხოლმე  ]
- 
- ჩემი ბასასუნააა..
- ჭიქა დადე რაა  ეგ ჩემია დეე
- ო მოიცა რა ყავას დავლევ და მერე დავდებ
- [ბოლოდან მე3ე სიტყვამ თავზარი დამცა O.o და კავშირი რომ არ ჩავთვალოთ..] რას სვაააამ?!
რათქმაუნდა ამ ჩემ კითხვაზე, რომელიც სრული სერიოზულობითა და სარკოზის არ იყოს აღშფოთებულმა წარმოვქვი პასუხი არ მიმიღია და შესაბამისად მომიხდა შევგუებოდი იმ აზრს, რომ ჩემი ჭიქით რაღაც ფეკალური, თხევადი მასის მაგვარ სითხეს მიირთმევდნენ..


დავუბრუნდეთ ”საჭირო ოთახს” : )) ო.მ
მეორედ რომ გამოვაღე ის ვითომდა თეთრი კარი ახლა უკვე უნიტაზზე და ისიც ისევე წამოჭიმული, როგორც დედაჩემი სამზარეულოში, გაზეთგადაშლილი და ზე ინ-ტე-ლე-ქტუ-ა-ლუ-რი სახის მიმიკით ჩაშტერებული ბაბუ ისევ იქ დამხვდა.


[ეს კიდევ 2 საათი ვერ გამოვა აქედან.. პოლიტიკური ტოპიკი არ წაუკითხავს ჯერ ]


ბოლოს სააბაზანოში შევედი და ”ყველაფერიც მკიდია” გამომეტყველებით კბილების საგულდაგულოდ ხეხვას შევუდექი..
ხი-ხუ, ხი-ხუ
[ბლიაა რა ხმა აქვს O_O..]
[1-2.. 1-2  ო.მ]..
ხხხ..პფუუუუუ…
და სულ რაღაც 5 წამით ნიჟარაზე დატყეპებული ქაფის ცქერით დავტკბი..:რამანწიკააა:


პანიკ.. :/

Juno


ეჰა მოვრჩი ყურებას და არვიცი ხასიათში ჩაჯდა თუ რამოხდა.. კაისიუჟეტია ^.^ ინდი ფილმია და რავიცი რამდენად იყო ოსკარის ღირსი =ს ზოგმა მომენტმა ზედმეტად გაასწორა ^_^ ჯუნოს პერსონაჟმა ხო საერთოდ =^_^= yeah, she rly rawkzzz \m/ ხო ხვალ სკოლა მაქვს და წესით უნდა მეძინოს, მაგრამ არშემიძლია.. ფუცკ =3 btw, Ellen Page !!!